Το Δίλλημα : Να ευλογήσουμε τα γένια ΜΑΣ ή τα ράσα ΤΟΥΣ

Εκκλησία (ετυμολογία) : Η λέξη Εκκλησία έχει συνεχή χρήση στην ελληνική γλώσσα από την αρχαιότητα. Ετυμολογείται από το ρήμα εκ-καλώ, με χρήση του θέματος από το επίθετο έκκλητ-ος. Εκκαλώ σήμαινε προσκαλώ άτομα εκ (από) του συνόλου να σχηματίσουν ομάδα. Αποτέλεσμα αυτής της έκ-κλησης ο σχηματισμός σύναξης, συνέλευσης. Με τη λέξη Εκκλησία περιγράφεται τόσο η διαδικασία της συνέλευσης, όσο και το αποτέλεσμά της.

Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία (Greek Orthodox Church) Α.Ε.

Offshore : Mo(y)nes-Mone(y)s Agiou Orous

(ναι καλά καταλάβατε εννοούμε το τρίτο το μακρύτερο)

Old time classic θέμα και πιασάρικο. Όπως και να το κάνεις αφορά το σχεδόν «97%» του πληθυσμού. Συγγνώμη δεν πάμε πάλι de javou το Αριθμόλεξο, αλλά αν υπήρχε ο ορισμός του “tag” για εδώ που κατοικούμε, αυτός θα ήταν ο Ελληνικά Ορθόδοξος (επιθετικοί προσδιορισμοί or what?)

Τώρα αν κάτσει κανείς και αναλογιστεί την ηλικία του ελληνικού και την ηλικία του ορθόδοξου, θα ήταν πιθανό να κατέληγε στο συμπέρασμα ότι παίζει γονιδιακά το ελληνικό να υπερέχει του ορθόδοξου, ότι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό.

Αριθμόλεξο

1.878.696 πράσινοι συγκρατούμενοι

1.655.461 μπλε συγκρατούμενοι

428.209 κόκκινοι συγκρατούμενοι

377.901 λοιπά χρώματα συγκρατούμενοι

366.562 λευκοί ως το κόκκαλο συγκρατούμενοι

240.865 πολύχρωμοι συγκρατούμενοι

178.952 οικολογικοί συγκρατούμενοι (σ.τ.μ. η ιδιότητά τους είναι άσχετη με οτιδήποτε άλλο anyway:P)

______________________

5.126.646 κρατούμενους

vs

Σαν τα χιόνια.. (μιας και μύρισε καλοκαιράκι ήδη)

Ελληνική κοινωνία έτος 2009.

Η Ε.Σ. περπατάει αγέρωχα μέσα στο πλήθος, ψάχνοντας το επόμενο θύμα της. Κανείς δε φαίνεται να τις δίνει σημασία, αν και θα έπρεπε για να πούμε του στραβού το δίκιο (μάλλον κυριολεκτικά), είναι λες και κινείται σε δικούς της ρυθμούς, με σκοπούς που μόνο αυτή μπορεί να καταλάβει. Κι όντως ξαφνικά σταματάει και αρχίζει να κοιτάει το ρολόι της εκνευρισμένη..2 ώρες στους δρόμους κι ακόμα να βρει κάποιον να περάσει την ώρα της και που ξέρεις να τον σαγηνεύσει κιόλας με τα κόλπα της. Είναι παλιά στο κουρμπέτι και αυτά είναι κόλπα ζόρικα, που κάνουν στο Ελλάντα.

Anyway δε γινόταν να πάει χαράμι η μέρα, τόση ώρα φτιαχνόταν και συγυριζόταν στον καθρέφτη, έπρεπε να συναντήσει κάποιον κι ας μην ήταν νέα γνωριμία. Στη φάση που ήταν θα περνούσε την ώρα της και με κάποιον που ήδη ήξερε, είχε αρχίσει να βαριέται και δεν την πλήρωναν τζάμπα στην τελική. Τις είχαν δοθεί προνόμια να έχει σχεδόν όποιον ήθελε, χωρίς τα χρόνια να αφήνουν κανένα σημάδι πάνω της και να διατηρείται νέα κι απαράλλαχτη. Βασικά η φύση της δουλειάς της αυτή καθ’ αυτή, ήταν που τη ξετρέλαινε, κι όχι ο παχυλός μισθός που της πρόσφερε κάθε μήνα τ’ αφεντικό. Ο κ. Ε.Κ. ήταν το πιο καλό αφεντικό που θα μπορούσε να είχε, πάντα σωστός απέναντί της αν και κάπως πιο σκεπτικός όσο περνούσαν τα χρόνια, κι απότομος.

Το γιατί είναι μια άλλη ιστορία που θα τη δούμε κάποιαν άλλη φορά, γιατί ξαφνικά μια φωνή διέκοψε της σκέψεις της Ε.Σ.

«Συγγνώμη για την ενόχληση μήπως ξέρετε που είναι η στάση για το μετρό;»

Κάπου τον ήξερε αυτόν, και πως σκατά τις μίλησε; ούτε που θυμάται πότε ήταν η τελευταία φορά που κάποιος της απεύθυνε το λόγο, αλλιώς ήταν συνηθισμένη.. Αλλά αυτόν τον θυμήθηκε! Μια χαρά περίπτωση είναι, και καλά κρατιέται και του λόγου του, οπότε και θα κάνει τη δουλειά της και την ευχαρίστησή της ταυτόχρονα, το καλύτερό της. Μόνο να δεις πως τον λέγανε, είχε περίεργο όνομα, αλλά που θα πάει θα το θυμηθεί.. Α ναι! είναι το πατριωτάκι ο…

11 χρόνια πριν…

Καθόταν αμέριμνος, στο παγκάκι της γειτονιάς του και κοιτούσε τα κορίτσια να χασκογελάνε λίγο πιο κάτω.. Ήταν όλες μαζεμένες, η Ε.Α., η Δ.Ε. και η Δ.Υ. Που και που του  ρίχνανε κλεφτές ματιές και γελούσαν ακόμα πιο πολύ.. Είχε αρχίζει να του τι δίνει στα νεύρα αυτή η κατάσταση.. Και τότε, λες και ήρθε από το πουθενά, την άκουσε, μια φωνή θεσπέσια..

Ένα βράδυ που ‘βρεχε..

..που ‘βρεχε μονότονα

Ήταν μαζεμένοι κάποιοι, κάπου, κάποτε και αντί να κοιτάζουν τη βροχή ράθυμα σπάζαν τα κεφάλια τους και συζητούσαν επί ώρες. Δεν είχε περάσει και πολύς καιρός που είχαν νιώσει τη ψευδαίσθηση ότι όντως ζουν σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Βουλευτικές εκλογές γαρ, και οι περισσότεροι είχαν εξασκήσει (ή ξεσκίσει) το αναφαίρετο δικαίωμά τους στο ψηφίζειν.  Βέβαια ο χρόνος για οποιαδήποτε ενέργεια ήταν άκαιρος αν μη τι άλλο, μιας και μόλις είχε αποφασιστεί η απόχρωση του σώματος προφυλακτικών (σ.τ.μ. της βουλής) που θα ίσχυε για τα επόμενα 4 χρόνια. Αλλά δε βαριέστε, αν μη τι άλλο πρέπει να είχαν κάποιο ελεύθερο χρόνο τότε, γιατί τελικά κατάληξαν κάπου και μιας και απ’ ότι ακούγεται βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, πάρτε να ‘χετε!

Ακολουθεί το κείμενο (:

«Το κείμενο που ακολουθεί έχει τον χαρακτήρα του πρωταρχικού καλέσματος. Είναι ανοιχτό προς τροποποίηση από όποιον ενδιαφέρεται προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν αποτελεί κάποιο μανιφέστο που δεν διαπραγματεύεται.

Καλώς σας βρήκαμε,

Συνειδησιακός Εφιάλτης Ανθρώπινης Εξάρτησης

Ακούγεται το κουδούνι. Δεν περιμένεις κανένα τέτοια ώρα. Σηκώνεσαι βαριεστημένα, περίεργος να δεις ταυτόχρονα ποιος είναι, ανοίγεις την πόρτα και να’ σου εκεί να κάθονται όλοι. Πρώτου βαθμού αίματος συγγενείς νομίζεις είναι ο ορθός όρος για όλους αυτούς που βλέπεις. Όμορφη εικόνα και καθώς πρέπει εκεί στη μέση οι δικοί σου άνθρωποι, ο πατέρας σου, η μητέρα σου – στο κέντρο όλων -, τα αδέρφια σου, σαν πίνακας είναι.

E-socializing

Τι σου είναι αυτό το internet..

Αστάθμητος παράγοντας πιστεύω για όποιον προσπαθούσε πριν χρόνια να κάνει κάποια πρόβλεψη για την κατάληξη των πραγμάτων σήμερα. Όχι ότι έχουμε φτάσει στο τέρμα (αν παίζει κάποιο τέρμα δηλαδή), αλλά όπως και να το κάνουμε η κοινωνία αλλάζει συνεχώς προς κατευθύνσεις που είναι δύσκολο να κατανοηθούν. Αν συνδυάσουμε το γεγονός της λεγόμενης γενετικής μνήμης με τη συνεχώς αυξανόμενη λήψη πληροφορίας, θα μπορούσαμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι όποια κατεύθυνση κι αν αποφασίσει να ακολουθήσει η κοινωνία μας, καλώς ή κακώς θα είναι συνειδητή απόφαση (ΠΡΟΣΟΧΗ εξαιρούνται περιπτώσεις χρήσης κόκκινων κομβίων ,από ανευθυνο-υπεύθυνους, με την ένδειξη ΠΡΟΣΟΧΗ).

Αντί καλωσορίσματος…

… Η Μούτζα

Βασικά η μούτζα μπορεί να φαίνεται προσβλητική αντί για καλωσόρισμα. Αλλά τι είναι εν τέλει;